Oyun terapisi çocukların uyumlu ve mutlu olarak yaşamalarını hedefleyen gelişimsel bir terapi şeklidir. Çocukların oyunu ve oyuncakları kullanarak kendilerini ifade etme gereksinimlerine odaklanan özel bir süreçtir.
Çocuklar, kendilerine güvenli bir ortam sunan eğitimli bir oyun terapisti ile istedikleri şekilde oynayabilmeleri için cesaretlendirilirler.
Bu süreçte, çocuklara duygusal sorunlarını ifade edebilmeleri için değişik çeşitte birçok oyuncak sunulur. Çocukların kendilerini sanat, drama ve fantazi içeren oyunlar yoluyla ifade edebilmeleri için fırsat yaratılır. Oyun ve oyuncaklar kullanılarak çocuklar ile iletişim kurmaya, sorunları çözmelerine ve olumsuz davranışlarını değiştirmelerine yardımcı olunur.

Çocuklarımızın 0-6 yaş sürecindeki Psikolojik Gelişimleri hayatlarının tamamına yansır. Gelecek için önlem almaya ne dersiniz? Psikoloğa ( çocuk Psikolojisi ) gitmek birçok insan için, tabu olma özelliğini halen koruyor.

Anne-babalar çocuklarını psikoloğa götürmek için defalarca düşünüyor, sorunları çözmek için çeşitli yöntemleri deniyor ve en son çare olarak bir psikoloğa başvuruyor. Psikoloğa gitmeye karar verene kadar sorun iyice ilerliyor, bu da çözüme ulaşmayı güçleştiriyor. Pek çok aile, ilkokuldan itibaren çocuklarının eğitimi için ciddi bir bütçe ayırıyor, oysa çocuklar için yapılacak yatırımın en büyüğü ilk 6 yılda yapılmalı, çünkü kişilik gelişiminin yüzde yetmiş beşi okul öncesi dönemde tamamlanıyor.

Bu dönemlerden sonra çocuğunuzu daha iyi koşullarda yaşatabilirsiniz, ama daha sağlıklı ve mutlu, daha güvenli ve sosyal, daha zeki ve kendini geliştiren bir insan olmasına katkınız çok azalır. Çocuklarla Çocuk- Oyun Terapisi tekniğiyle yaptığımız çalışmalarımız sonucu davranışlarında, duygularında ve kişilik yapılarında ciddi değişiklikler görmekteyiz.

HANGİ DURUMLARDA BAŞVURULUR ?
♦ Akran zorbalığı
♦ Alt ıslatma
♦ Anneden ayrılamama
♦ Arkadaş edinememe
♦ Boşanmanın olumsuz etkileri
♦ Çalma davranışı
♦ Çekingenlik
♦ Ders çalışma isteksizliği
♦ Dışkı kaçırma
♦ Dikkat eksikliği
♦ Geç konuşma
♦ Hiperaktivite
♦ İnatçılık
♦ İnternet bağımlılığı
♦ Kardeş kıskançlığı
♦ Karşı gelme bozukluğu
♦ Kendine güven
♦ Kıskançlık
♦ Korkular
♦ Küfür etme
♦ Mastürbasyon
♦ Mutizm (seçici konuşmazlık)
♦ Okul başarısızlığı
♦ Okul korkusu
♦ Ailede Ölüm
♦ Öfke nöbetleri
♦ Özgüven eksikliği
♦ Parmak emme
♦ Saldırganlık
♦ Sınav kaygısı
♦ Sorumluluk almama
♦ Sosyal ilişki kuramama
♦ Şiddet-vurma davranışı
♦ Tırnak yeme
♦ Tik bozukluğu
♦ Utangaçlık
♦ Uyku bozukluğu
♦ Yalan söyleme
♦ Yalnız kalamama
♦ Yemek yememe